“NI VIGUMU
KUFASILI MAANA YA NENO KIKAMILIFU”
Kazi hii itaonesha
namna kulivyo na ugumu wa kufasili neno. Pia itaeleza kiini cha ugumu huo wa kufasili
neno kikamilifu kwa kuzingatia fasili za wataalamu mbalimbali wa isimu.
TUKI (2004) wanadai
kuwa neno kama kipashio cha usemaji ambacho hujengwa na mwanadamu au mkururo wa
sauti zilizopangika kisilabi na ambazo hutambuliwa na wasemaji wa lugha
inahusika kuwa kitu kimoja chenye maana mahususi. Naye Mdee (2010:5) anafasili
neno kwamba ni mfululizo wa herufi ulioafungamana pamoja na kuzungukwa na
nafasi tupu. Pia Kihore na wenzake (2001) wanafasili neno kwa kutulia maanani
maelezo ya Lyons (1984:194-208) kuwa neno linaweza kufafanuliwa katika misingi
ya kiumbo-sauti (yaani, kwa kuchunguza sauti zinazounda umbo zima), kiotografia
(yaani kwa kuchunguza herufi zinazotumika katika kuliundika umbo lake) na
kisarufi (yaani, kwa kuchunguza kilekinachowakilishwa na umbo husika katika
lugha)
Spencer(1991:41) anafafanua kuwa dhana ya neno ni dhana tata sana
japokuwa ni dhana muhimu sana katika
nadharia za mofolojia.Wataalamu mbalimbali wamejaribu kufasili neno lakini
kila nadharia waliyoitumia kufasili neno haikukidhi kueleza neno ni nini hasa ukitofautisha na dhana
nyingine kama leksikoni. Njia mojawapo ya kufasili neno ni kwa kuangalia sifa
zake kiisimu yaani kifonolojia, kimofolojia na kisemantiki. Ikiwa kigezo hiki
kitatumika kwa lugha moja moja huweza
kuwa na mafanikio lakini tatizo kubwa ni kupata vigezo majumui vitakavyokidhi
lugha zote.
Katamba (1993:17)
anadai kuwa wazo kuwa lugha huundwa na maneno huchukuliwa kwa mazoea ya watu
wengi kwani hata mtu asiyejua kusoma na kuandika anatambua kuwa kuna maneno
katika lugha yake. Kumekuwa na mawazo tofautitofauti juu ya neno hasa ni nini.
Dhana ya neno hutumiwa katika fahiwa mbalimbali ambazo ni vigumu
kuzitofautisha.
Mdee (2006:5) anadai
kuwa umbo linalojulikana katika lugha ya kawaida kama neno lina utata kwani ni
umbo lenye sura nyingi. Utata huu unatokana na mitazamo tofauti ya wanaisimu kuhusu
kipashio hiki kitahajia, kimatamshi,na kimaana.
Kutokana na maelezo
ya wataalamu hawa tunaweza kubaini mambo kadhaa yanayopelekea ugumu wa kufasili
neno.
Mosi ni utofauti za
lugha kuwa dhana ya neno hurejelewa tofautitofati katika lugha tofautitofauti
kwa mfano lugha tenganishi, lugha ambishi bainishi, na lugha ambishi mchanganyo
hubainisha maneno tofauti hivyo umbo moja laweza kuwa neno katika lugha moja
lakini lisiwe neno katika lugha nyingine.
Ugumu mwingine
unatokana na vigezo vinavyotumika kufasili neno. Hakuna kigezo kimoja
kinachojitosheleza kufasili kwa ukamilifu dhana hii ya neno na kwamba kila kigezo
huonekana kuwa na mapungufu.
Kwa upande mwingine ugumu wa kufasili
neno unatokana na sababu kuwa dhana ya neno hutumiwa katika fahiwa mbalimbali
ambazo ni vigumu kutofautisha,
kutokana na mifumo
tofauti ya lugha tofautitofauti hivyo nivigumu kupata fasili moja ya neno
inayoweza kujitosheleza katika lugha zote.
Ingawa wanaisimu hao
wamejaribu kufasili dhana ya neno, lakini bado kumekua na mijadala kuhusu neno
hasa ni nini kwa sababu kila fasili inayotolewa haijitoshelezi. Kiini cha ugumu
wa kufasili neno kikamilifu ni kutokana na kuwepo kwa vigezo tofauti tofauti
vinavyotumika kufasili neno. vigezo hivyo ni kigezo cha kifonolojia,
kiotogirafia, kileksika na Kisemantiki na Kisintaksia. Hakuna kigezo mahususi
ambacho kinaweza kutumika kwa lugha zote na tukapata fasili ya neno.
Kigezo cha kiotografia neno hufasiliwa kama ni mfululizo wa
maandishi ambao unamwachano wa nafasi mwanzoni na mwishoni mwa neno lakini
katikati ya maandishi hayo hakuna nafasi yoyote.
Naye
Mdee (2010:5) anaunga mkono fasili ya neno kuwa ni mfululizo wa herufi
zilizofungamana pamoja na kuzungukwa na nafasi tupu. “Mtoto anasoma kitabu
vizuri” kutokana na nafasi zilizopo mwishoni mwa neno katika mfano huu kuna
maneno manne, yaani “Mtoto, anasoma, kitabu, viziri”
Hata
hivyo utaratibu wa kuweka mwisho na mwanzo mwa neno hauwekwi kiholela bali kuna
kanuni za kiotogarafia ndizo hueleza sehemu ya kuweka nafasi na wapi nafasi
isiwekwe na hii hutofautiana kutokana na lugha moja na nyingine.
Udhaifu
wa kigezo hiki ni kwamba kigezo hiki huweza kutumika kwenye lugha yoyote yenye
mfumo wa maandishi lakini si mifumo yote ya kimaandishi hufasili neno kwa
kigezo cha kiotografia. Kwani lugha nyingine hazina nafasi au vitenganishi,
mfano lugha ya Kilatini, Kieskimo mfano katika Kieskimo “tuntussuqatarniksaitengqiggtuq”
hivyo basi fasili hiyo haina nafasi katika lugha ya Kieskimo na lugha nyingine
zenye mfumo kama huo. Lakini pia suala la nafasi tupu hujidhihirisha katika
lugha ya maandishi na si katika lugha ya mazungumzo. Hivyo swali la kujiuliza
ni kwamba neno lipo katika maandishi tu.
Vilevile kuna maneno ambayo yana umbo moja lakini maana ni
tofauti mfano
·
Kaa
-tendo la kuketi kitako
·
Kaa-
aina ya samaki
·
Kaa-Kipande
cha ukuni chenye moto au kilichochomwa
Swali
la kujiuliza ni, neno kaa limejitokeza mara tatu ni maneno tofauti au ni neno
moja?
Upungufu mwingine wa fasili hii ni kwamba kuna utata katika
maneno ambatani hasa katika kuandika maneno hayo kwani hakuna kanuni maalumu
inayotumika.Wakati mwingine maneno ambatani huweza kuandikwa kwa kuyaunganisha
maneno au kwa kuyatenga na kistri au kwa kuacha nafasi mfano
Bata
mzinga, bata-mzinga, batamzinga uandishi ndio uko tofauti ila maana ni moja. je
maneno ambatani yaliyoandikwa kwa kutenganisha kistari au kwa kuacha nafasi
yatahesabiwa kama maneno mawili au moja.
Fasili
hii ina mapungufu mengi kwasababu bado haielezi maana halisi ya neno. Kwa
kuzingatia viambajengo vinavyounda dhana nzima ya neno kama vile silabi.hata
hivyo fasili hii inaonyesha uwepo tu wa neno katika sentensi lakini haifasili.
Kigezo
cha kileksika, fasili ya neno kwa kigezo hiki huchukulia neno kama dhana
dhahania ya kileksika ambapo neno hurejelewa kama leksimu. Neno la kileksika ni
msamiati wote uliopo katika kamusi.kwa hiyo neno la kileksika ni la kidhahania
ambalo linaweza kuwa katika maandishi au katika mazyngumzo. Dhana hii huweza
kufafanuliwa zaidi kwa mifano Kiswahili; cheza, chezesha, alicheza, chezeka.
Kwa mujibu wa fasili ya kileksika neno la msingi ni
''cheza'' ambalo ndilo limezalisha mengine yote.
Ugumu wa kigezo hiki ni kuwa katika lugha kuna maneno ambayo
yakisimama peke yake hayana maana pia hayakuingizwa katika kamusi kama vidahizo
ingawa maneno hayo yanapoandamana na mengine yanafanyakazi kama ya kisarufi
katika lugha.kwa mfano “ya” “wa”, “cha” yakiwa katika sentensi yana
maana.
·
Mtoto
wa Juma anasoma Chuo kikuu.
·
Machungwa
ya John yameoza.
Pia Katamba (1993:18)
anadai kuwa neno huweza kurejelewa kwa
fahiwa mbalimbali yaani neno kama leksimu, neno kama umbo dhahiri, na neno kama
neno la kisarufi.
Neno kileksika hurejelewa kama
leksimu yaani ni kipashio dhahania chenye kuwakilisha maumbo anuai yanayotokana
nacho. Kwa mfano:
- Mwalimu→ mwalimu walimu
- Refu → refu, ndefu, mrefu,
kirefu
- Safi→ safi, msafi , wasafi,
usafi
- Pika--->
pika, mpishi, upishi
Kigezo cha
kisintaksia hudai kuwa neno ni kipashio huru kidogo ambacho huweza kusimama
peke yake (Spencer, 1991:42). Katika fasili hii ni kwamba iliwa neno litaweza
kusimama peke yake kwa uhuru basi ni neno. Tatizo ni kuwa udogo na uhuru unaosemwa
ni upi? Katika Kiswahili neno ‘japokuwa’ ni neno huru? Uhuru wake ni upi?
Katika kutoa maana yake au kuandikwa bila viambishi? Neno kama hili haliwezi
kusimama peke yake likaleta taarifa fulani ingawa ni neno huru.
Ugumu mwingine upo
katika kuelezea maneno ambatani yanayotokana na kuunganisha vipashio huru
viwili si maneno? Pia katika viangami ni vipashio vidogo lakini si huru
kwasababu haviwezi kusimama peke yake na kuleta maana hivyo basi kutokana na fasili hii, tunapata
neno la kisarufi ambapo neno hubadilika maana na umbo kulingana na nafasi
lililosimama katika tungo hiyo.
Naye Mdee (2006:5) kama
alivyomnukuu Cruse (1986:35) anaeleza sifa kuu mbili za neno. kwanza neno ni
kipengele kidogo kabisa katika sentensi ambacho kinaweza kuhamishwa kutoka
nafasi moja hadi nyingine bila kuathiri sarufi ya lugha katika sentensi hiyo.
yaani maana ya sentensi hudhihirika maneno yanapobadili nafasi,
·
Jana
mama alikuja shule
·
2.
Mama alikuja shule jana
Fasili hiyo
haitoshelezi kueleza neno hasa ni nini kwani katika sentensi mbili, sentensi ya
kwanza maneno yamehama na yameathiri sarufi na kuifanya sentensi hiyo kutokidhi
haja za usahihi wa kisarufi.
Sifa nyingine
inayobainishwa na Cruse ni kuwa neno ndicho kipashio kisichoruhusu kupachikwa
kipashio chochote kati ya vijenzi vyake. Fasili hii ina upungufu kwani kuna
uwezekano mkubwa wa kupachika vipashio baina ya vijenzi kwa mfano:
Aina anafundisha darasani.
Katika tungo hii ni wazi kuwa
unaweza kupachika vipashio vingine kama bi, Anima, vizuri katikati ya tungo
hizo na bado sentensi ikawa na maana kwa mfano:
- Bi,
Amina anafundisha vizuri darasani.
Spenser (1991:42) anadai kuwa
kuna sifa chache za kisemantiki zinazoweza kutofautisha neno na vipashio
vingine kama mofimu na virai. Japokuwa kigezo cha kisemantiki kinaweza kusaidia
kutofautisha maana lakini hakijitoshelezi kufasili neno kikamilifu, kwa mujibu
wa kigezo cha kisemantiki neno ni kipashio kidogo cha lugha chenye maana.
Fasili hii inamaanisha kuwa neno lazima liwe na maana. Ugumu wa fasili hii
unajitokeza katika maneno yenye maana
zaidi ya moja na maneno mawili au zaidi lakini yana maana moja kwa mfano maneno ambatani kama:
i)
Askarkanzu
ii)
Mwananchi
iii)
Mwanahewa
Pia nahau mfano:
i)
Amefaa
miwani– mlevi
ii)
Ana
mkono mrefu– mwizi
iii)
Roho
ya korosho – roho mbaya
Swali la kujiuliza
ni kwamba kipashio kidogo hasa ni kipi na udogo huo ni upi? Na je nahau moja ni
neno moja au maneno mawili, matatu tofauti kulingana na tungo kwa kuwa inabeba
dhana moja ya neno? na tungo ambatani ni
neno moja au maneno mawili tofauti? Hivyo kigezo cha kisemantiki pekee
hakijitoshelezi kueleza kiukamilifu neno ni nini. Katika tungo kama zile za
kinahau huwa ni vigumu kupata maana ya tungo kwa kuangalia neno moja moja. Kwa
mfano: Anamkono mrefu-mwizi Je, tungo
hii ni neno au ni nini? Je, waweza kupata maana kwa kuangalia neno moja moja? Kutojibika
kwa maswali hayo yote huonyesha kiini cha ugumu wa kufasili hii ya maana ya
neno.
Kigezo cha kifonolojia hulifasili neno kwa kuangalia sauti
zinazounda maneno. Fasili ya Massamba, (2004:66) inadai kuwa “neno ni kipashio
cha usemaji ambacho hujengwa na mwandamano au mkururo wa sautizilizopangika
kisilabi na ambazo hutambuliwa na wasemaji wa lugha inayohusika kuwa kitu
kimoja chenye maana mahususi”. utata fasili hii ni kwanza inaangalia neno
linalotamkwa au kusemwa tu bila kujali maneno yaliyoandikwa. Pili neno kuwa na
maana mahususi ni dhana inayochanganya kama tulivyoona kuwa kuwa maneno yasiyo
na maana yake mahususi ni mpaka yahusianishwe na maneno menengi. Kwa mfano: na, wa, cha na kwa. TUKI, (1990:58). naye Spencer, (1991) anaelezea sifa ya fasili ya
kifonolojia kuwa katika baadhi ya lugha mipaka ya neno huweza kuonyeshwa kwa
mkazo, tangamano la irabu na masharti zuizi ya kifonolojia.
Fasili hizi zina ugumu wake kuwa katika baadhi ya lugha neno
huweza kuwa na mfuatano sawa wa silabi lakini likawa na maana tofauti kisarufi.
Kwa mfano: neno la Kiswahili paa;
neno hili huweza kuwa, enda angani,
kitendo cha kuondoa samaki magamba, kuchukua baadhi ya makaa ya moto na kuweka
mekoni. Swali lakujiuliza ni kuwa kipashio hiki kina mfuatano wa namna moja
tu wa sauti lakini maana tofauti; je, ni maneno matatu au moja?. Katika mtazamo
huu pia tunapata maneno ya kifonolojia ambayo hutokana na mfuatano wa silabi
zinazotamkwa kama kiunzi kimoja cha utamkaji. Swali lakujiuliza katika ambatano
kuna maneno mawili au Je, maneno haya mawili ni tofauti au moja? Hivyo basi
kifonolojia yataonekana ni maneno mawili tofauti kwa kila neno lina maana
inayojitosheleza lakini maneno ambatani kimaana ni neno moja kwa kuwa lina
dhana moja na kimofolojia ni neno moja kwa kuwa uambatani ni njia mojawapo ya
kuunda maneno na utata huzidi kuongezeka. Fasili hii huchukulia neno moja moja
tu kitu ambacho huleta utata kwa sababu kuna mfuatano wa maneno mawili au zaidi
yanayoelezea kitu kimoja.
Kwa kuhitimisha
tunaona kuwa ni vigumu kufaili neno kwa kujikita katika kigezo kimoja hivyo ni
vyema endapo tutafasili neno kwa kuhusianisha vigezo vyote yaani vigezo vya
kisemantiki, kisintaksia, kifonolojia, kiotografia na kileksimu. Pia nivyema
kuzingatia lugha mahususi tunapoeleza neno kwa sababu hakuna kigezo majumuu kwa
lugha zote duniani kwani kila lugha ina mfumo wake.
MAREJEO
Katamba, F. (1993) Morphology. Macmillan Press LTD, London.
Kihore na wenzake (2001) SAMAKISA. TUKI, Dar es Salaam
Massamba, D. P. (2004). Kamusi ya Isimu na Falsafa ya Lugha. Dar
es Salaam: TUKI
Mdee, J. S. (2010) Nadharia na Historia ya Leksikografia. TUKI,
Dar es Salaam.
Spencer, A (1991) Morphological Theory: An Introduction to
Word Structure in Generative Grammar: Basil Blackwell. UK.
TUKI (2004) Kamusi ya Kiswahili Sanifu. Oxford University
Press, Dar es salaam.
No comments:
Post a Comment